مورنایو، فریدریش ویلهلم (۱۸۸۹ـ۱۹۳۱)
| فریدریش ویلهلم مورنائو Friedrich Wilhelm Murnau | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۹م |
| درگذشت | ۱۹۳۱م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| آثار | نوسفراتوی (۱۹۲۲)، طلوع آفتاب (۱۹۲۷)، حقیرترین مرد (آخرین خنده) (۱۹۲۴)، ساتاناس (۱۹۱۹)، فاوست (۱۹۲۶)، و تابو (۱۹۳۱) |
| گروه مقاله | سینما |
مورنائو، فریدریش ویلهلم (۱۸۸۹ـ۱۹۳۱)(Murnau, Friedrich Wilhelm)
(نام اصلی: فریدریش ویلهلم پلومپه[۱]) کارگردان آلمانی فیلم‌های سینمای صامت[۲]. فیلم نوسفراتوی[۳] (۱۹۲۲) او روایت تأثیرگذاری از داستان دراکولا[۴] است. سپس به هالیوود رفت و در آن‌جا ازجمله آخرین آثار برجستۀ سینمای صامت، طلوع آفتاب[۵] (۱۹۲۷)، را ساخت. مورنائو در دوران اکسپرسیونیسم آلمان[۶]، برای تصویرپردازی فوق‌العاده و استفاده از حرکت دوربین «ذهنی» به‌گونه‌ای بدیع، در فیلم حقیرترین مرد (آخرین خنده)[۷] (۱۹۲۴) ستایش شد. از دیگر فیلم‌های اوست: ساتاناس[۸] (۱۹۱۹)، فاوست[۹] (۱۹۲۶)، و تابو[۱۰] (۱۹۳۱).