مولر، داوید هاینریش فون (۱۸۴۶ـ۱۹۱۲)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مولِر، داوید هاینریش فون (۱۸۴۶ـ۱۹۱۲)(Muller, David Heinrich von)


خاورشناس اتریشی. در دانشگاه‌های لایپزیگ و استراسبورگ درس خواند و در ۱۸۷۵ در رشتۀ زبان‌های سامی از دانشگاه وین دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۸۸۵ استاد کرسی زبان‌های سامی و عربی در دانشگاه وین شد. سپس برای تحقیق در نسخه‌های خطی عربی به لندن، پاریس، و استانبول سفر کرد. در رأس گروهی از باستان‌شناسان در یمن و جزیرۀ سقطری به تحقیق پرداخت (۱۸۹۸ـ۱۸۹۹). عقیده داشت که اساس قوانین حضرت موسی (ع)، قوانین حمورابی است که حضرت ابراهیم (ع) از بابل به کنعان برده بود. از آثارش: شهرها و قصرهای عربستان جنوبی (۱۸۷۹ـ۱۸۸۱)؛ آثار تاریخی سبا (۱۸۸۳)؛ کتیبه‌های عربستان (۱۸۸۹)؛ زبان‌های مهری و سقطری (۱۹۰۲)؛ قوانین حمورابی (۱۹۰۳).