موپو، رنه نیکلا دو (۱۷۱۴ـ۱۷۹۲)
موپو، رِنه نیکُلا دو (۱۷۱۴ـ۱۷۹۲)(Maupeou, René Nicolas de)
صدراعظم فرانسه (۱۷۷۱ـ۱۷۷۴). او موقتاً پارلمان (دادگاههای عالی) را از قدرت سیاسیای که آنها را قادر ساخته بود مانع اصلاحات وزرای لوئی پانزدهم شوند، محروم کرد. لوئی شانزدهم با لغو اصلاحاتی که موپو به اجرا درآورد، فرصت اصلاحات بنیادی در کشور را از دست داد؛ این اصطلاحات میتوانست از بروز انقلاب فرانسه[۱] پیشگیری کند. موپو که در خانوادهای از قضات اشرافی در پاریس بهدنیا آمده و خود نیز قاضی بود، پس از انتصاب بهسِمت صدراعظمی، دربرابر قضات اشرافی که این حرفه را از پدران خود به ارث میبردند و از قدرت سیاسی نیز برخوردار بودند، قد علم کرد و در واکنش به اعتصاب عمومی آنان، ۱۳۰ تن از آنها را به نقاط دوردست تبعید و بهجای آنان قضات حقوقبگیر استخدام کرد. پارلمان از چنان قدرتی برخوردار بود که میتوانست فرامین پادشاه را وتو کند، اما موپو این قدرت و امتیاز مهم را نیز لغو کرد. پس از بهسلطنت رسیدن لوئی شانزدهم، مخالفان موپو قدرت گرفتند و وی نیز از صحنۀ سیاست کنار رفت، و سرانجام در تویی[۲] درگذشت.