میرزایی، محمدسعید
میرزایی، محمدسعید (کرمانشاه 24 آذر 1355ش- )
شاعر پیشگام غزل پست‌مدرن و ترانه‌سرای ایرانی. او تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند و از همان سنین نوجوانی با حضور در جشنواره‌های استانی و کشوری و نشر غزل‌هایش در مجلات و روزنامه‌های معتبر خودش را به عنوان شاعری پرکار و مستعد معرفی کرد. با آغاز تحصیل میرزایی در دانشکده ادبیات کرج و چاپ مجموعه‌های درها برای بسته شدن آفریده شد و مرد بی‌مورد در سال‌های 1376 و 1378 جریانی به اسم غزل مدرن (غزل پست‌مدرن، غزل فرم یا غزل سوررئال) به پیشنهاد و پیشگامی او در همان شهر و سپس تمام ایران شکل گرفت. از مولفه‌های مهم این غزل می‌توان به زبانی که به زبان روز کاملا نزدیک شده، فضاسازی‌های مدرن، فرمالیستی شدن غزل و شگردهای پست مدرن اشاره کرد. میرزایی جدای از این که از طرف بسیاری از غزلپردازان مهم امروز – چون سیمین بهبهانی، حسین منزوی، محمدعلی بهمنی و قیصر امین‌پور- تحسین شده است، در بسیاری از مسابقات مهم شعر چون جشنوارۀ فجر، جشنواره خوارزمی، جشنواره شعر رضوی و... برندۀ جایزه‌های ممتاز شده. او دانشنامۀ فوق لیسانس خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران و دکترایش را از دانشگاه فردوسی مشهد گرفته. میرزایی از نیمۀ دهۀ هشتاد ضمن فعالیت در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و موسسۀ هلال به سمت شعر آیینی روی آورد و از همان دوره، به عنوان کارشناس شورای شعر و موسیقی صدا و سیما به خلق بیش از 400 ترانه و تصنیف اقدام کرده، به طوری که تعدادی از شعرها و تراته‌های او با صدای خوانندگان مطرحی چون علیرضا افتخاری و سالار عقیلی اجرا شده. جز شعرهای آیینی میرزایی باقی کتاب‌های او به کرات تجدید چاپ شده‌اند. آثار: درها برای بسته شدن آفریده شد (مجموعه شعر، کانون نویسندگان ایران- 1376)؛ مرد بی‌مورد (مجموعه شعر، نادی- 1378)؛ سکوت جرم قوافی نیست (مجموعه شعر، 1380)؛ الواح صلح (مجموعه شعر، همسایه- 1380)؛ گوزن سبز (مجموعه شعر کودک، پیدایش- 1387)؛ دیروز می‌شوم که بیایی (گزیده اشعار، تکا- 1387)؛ قصاید رضوی (مجموعه شعر، هلال- 1388)؛ عهد عتیق یعنی مکاشفات گل سرخ، روایت اول (یک شعر بلند برای حضرت زهرا، هلال- 1389)؛ غنچه قرمز (مجموعه شعر کودک، هلال- 1389)؛ ماه سه ساله (مجموعه شعر کودک، هلال- 1389)؛ ابر بی اجازه (مجموعه شعر کودک، همشهری- 1389)، در شعاع اسم اعظم (گردآوری اشعار با موضوع موعود، تکا- 1389)؛ عهد عتیق یعنی مکاشفات گل سرخ، روایت دوم (یک شعر بلند برای حضرت زهرا، هلال- 1389)؛ زخم عتیق (مجموعه شعر، هلال- 1393)، یک زن کامل (مجموعه شعر، نیماژ- 1394) و غزل هزارۀ دیگر (گزیده اشعار، شهرستان ادب- 1394)، فرجام (مجموعه غزل، چشمه- 1396).