میرصادقی، جمال (تهران ۱۳۱۲ش)

داستان‌نویس ایرانی و پژوهشگر مسائل ادبیات داستانی. در دانشگاه تهران ادبیات فارسی خواند و معلم شد. کار نویسندگی را از دهۀ ۱۳۴۰ش با چاپ داستان در مجلۀ سخن ‎آغاز کرد. به نوشتن داستان‌های واقع‌گرا و تمثیلی کوشید، اما مهم‌ترین مشغلۀ ذهنی‌اش توصیف زندگی مردم جنوب تهران از طریق یادآوری خاطرات دورۀ کودکی است. بعضی از آثارش به زبان‌های دیگر، ازجمله روسی، ترجمه شده است. از مجموعۀ داستان‌هایش: شاهزاده خانم سبزچشم (۱۳۴۱ش) که با نام مسافرهای شب تجدید چاپ شد؛ چشم‌های من خسته (۱۳۴۵)؛ هراس (۱۳۵۶ش)؛ دوالپا (۱۳۵۶ش)؛ روشنان (۱۳۷۹ش). از رمان‌هایش: درازنای شب (۱۳۴۹ش)؛ شب‌چراغ (۱۳۵۵ش)؛ بادها خبر از تغییر فصل می‌دادند (۱۳۶۳ش). از آثار پژوهشی‌اش: عناصر داستان (۱۳۶۴)؛ ادبیات داستانی (۱۳۶۷)؛ جهان داستان (۱۳۷۲)؛ واژه‌نامۀ‌هنر داستان‌نویسی، به‌همراه میمنت میرصادقی (۱۳۷۷ش).