میلوشویچ، اسلوبودان (۱۹۴۱ـ ۲۰۰۶)
میلوشِویچ، اِسْلوبودان (۱۹۴۱ـ ۲۰۰۶)(Milosevic, Slobodan)
| اسلوبودان میلوشویچ Slobodan Milosevic | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۱م |
| درگذشت | ۲۰۰۶م |
| ملیت | صربستانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار کمونیست صرب، از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۷ رئیس‌جمهور صربستان و از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ رئیس‌جمهور یوگسلاوی. از ۱۹۸۶ رهبری حزب سوسیالیست صربستان[۱] را برعهده داشت و بسیاری او را بانی درگیری بوسنی ـ هرزگوین (۱۹۹۲ـ۱۹۹۴) می‌دانند. در ۱۹۹۴، نزد مردم به میانجی صلح معروف شد و به متحدان خویش، صرب‌های بوسنی، فشار آورد تا شرایط صلح به مذاکره گذاشته شده را بپذیرند؛ این کار وی به انعقاد پیمان صلح دیتون[۲] برای بوسنی ـ هرزگوین در نوامبر ۱۹۹۵ کمک کرد. جامعۀ بین‌المللی میلوشویچ را به‌سبب رفتار بی‌رحمانۀ نیروهای صرب در کوزووو با آلبانی‌تباران این خطّه محکوم کرد. میلوشویچ در جریان جنگ داخلی (۱۹۹۱ـ۱۹۹۲) نفوذ چشم‌گیری بر ارتش فدرال یوگسلاوی، که زیر سلطۀ صرب‌ها بود، داشت و با این که در ظاهر منکر هر گونه قصدی برای تکه‌تکه کردن جمهوری نواستقلال بوسنی ـ هرزگوین بود، اما در فاصلۀ ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ همچنان از شبه‌نظامیان صرب این جمهوری پشتیبانی کرد. میلوشویچ در ۱۹۸۹ خودمختاری استان کوزوو را، که از ۱۹۷۴ برقرار شده بود، ملغا کرد. درگیری شدید نیروهای صرب با چریک‌های جدایی‌طلب آلبانی در کوزوو در ۱۹۹۸، به برگزاری گفت‌و‌گوهایی با نظارت غرب در رامبویه[۳] در نزدیکی پاریس در فوریۀ ۱۹۹۹ انجامید. صربستان طرح صلح مورد پذیرش جدایی‌طلبان را نپذیرفت و، یک ماه بعد، ناتو به بمباران نیروهای صرب پرداخت. میلوشویچ در ژوئن ۱۹۹۹ توافق‌نامۀ صلح ناتو را پذیرفت. در انتخابات سپتامبر ۲۰۰۰، میلوشویچ از ووییسلاو کوشتونیتسا، رهبر حزب مخالفان دموکرات صرب[۴]، شکست خورد. با این‌که در آغاز از پذیرش نتیجۀ انتخابات سر باز زد، اما در برابر مبارزۀ نافرمانی مدنی، که حزب یاد شده ترتیب داده بود، در اکتبر به کناره‌گیری از قدرت مجبور شد. در آوریل ۲۰۰۱ دستیگر و به سوء استفاده ار قدرت، فساد، و فریب‌کاری متهم شد. کوشتونیتسا، رئیس‌جمهور جدید، حکم استرداد میلوشویچ به دیوان جنایات جنگی سازمان ملل[۵] را، که در مه ۱۹۹۹ به‌سبب جرائم وی در کوزوو درباره‌اش صادر شده بود، رد کرد. ولی زیرفشار ناتو بالاخره ناچار شد او را به دیوان لاهه تحویل دهد. محاکمه میلوشویچ در دادگاه لاهه آغاز شد و بیش از یک سال به طول انجامید که ناگهان در زندان درگذشت.