ناداب
ناداب (Nadab)
(در عبری به‌معنی «آزاد») نام دو شخص در عهد عتیق[۱]: ۱. پسر بزرگ هارون[۲]؛ کاهنی که گویا چون «آتش بیگانه» به خدا تقدیم کرد، به امر خداوند آتش او را با برادرش اَبیهو[۳] بلعید (لاویان ۱:۱۰ـ۲)؛ ۲. شاه اسرائیل[۴] (حک: ح ۹۱۰ـ۹۰۹پ‌م) پسر و جانشین یَربُعام[۵] اول؛ بَعشا[۶] در محاصرۀ جِبَّتون[۷] وی را کشت (اول پادشاهان ۲۸:۱۵).