نایهوف، مارتینوس (۱۸۹۴ـ۱۹۵۳)
نایْهوف، مارتینوس (۱۸۹۴ـ۱۹۵۳)(Nijhoff, Martinus)
شاعر هلندی. با نمادگرایی مؤثر و زبان ساده‌اش قویاً ثنویتی را مطرح می‌کند که ناشی از تکریم انسانیت از یک‌سو و مخالفت با جنبه مادی‌گرایانه بشر از سوی دیگر است. دو منظومۀ بلند او،برآب[۱] (۱۹۳۴) وساعت صفر[۲] (۱۹۴۲)، که نام آن‌ها حاکی از اشارات تلویحی به نمایش‌نامۀ بنی‌آدم و آخرین داوری است، جست‌وجوی فرد در طلب ارزش‌های معنوی در جهانی مدنی را تداعی می‌کند.