نهضت گرینجر
نهضت گرِینْجِر (Granger Movement)
ائتلافی از کشاورزان امریکایی، به‌ویژه کشاورزان میدوست[۱]، برای مبارزه با روش‌های انحصارطلبانۀ حمل غلّات، در دهۀ پس از جنگ داخلی امریکا[۲]. این جنبش با ابتکار اولیور هادسون کلی[۳] آغاز شد. کِلی برای آموزش کشاورزان و آشناساختن آن‌ها با حقوقشان سازمانی نیمه‌مخفی را پایه‌گذاری کرد. سلول‌های تشکیل‌دهندۀ این سازمان به گرینج[۴] و اعضای آن‌ها به گرینجرها موسوم بودند. تشکیلات گرینج، که ابتدا در ایالت مینه‌سوتا تأسیس شده بود، به‌تدریج در دیگر ایالات نیز گسترش یافت و در دهۀ ۱۸۷۰ تقریباً در همۀ ایالات امریکا فعال شد و اعضای آن به ۸۰۰هزار نفر رسید. مخالفت با انحصارطلبی صاحبان خطوط آهن در حمل‌ونقل غلّات، که مبالغ غیرعادلانه‌ای بابت کرایۀ حمل و کرایۀ نقاله‌های بارگیری دریافت می‌کردند، علت اصلی پیوستن کشاورزان به این جنبش بود. این سازمان به‌تدریج از قدرت سیاسی درخور توجهی برخوردار شد و توانست با به‌تصویب رساندن قوانینی قیمت حمل‌ونقل غلات را تثبیت کند. سرانجام با شکل‌گیری احزاب و تشکیلات سیاسیِ دیگری از سوی کشاورزان امریکا، جنبش گرینجر در دهۀ ۱۸۷۰ اهمیت و نفوذ خود را از‌دست داد و تعداد اعضای آن به کمتر از ۱۰۰هزار نفر کاهش یافت. در قرن ۲۰ این جنبش بار دیگر برای مدتی فعال شد.