نویحی، محمد (۱۹۱۷ـ۱۹۸۰)
نُوَیْحی، محمّد (۱۹۱۷ـ۱۹۸۰)
محمد نویحی | |
---|---|
زادروز |
۱۹۱۷م |
درگذشت | ۱۹۸۰م |
ملیت | مصری |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری از دانشگاه لندن در ۱۹۴۲ |
شغل و تخصص اصلی | منتقد ادبی |
شغل و تخصص های دیگر | استاد دانشگاه |
آثار | فرهنگ ناقد ادبی (۱۹۴۷)؛ نفسیات ابونواس (۱۹۵۳) |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
منتقد ادبی و استاد دانشگاه مصری. چهار سال در دپارتمان ادبیات عربی دانشگاه مصر، مقرّب و تحت حمایت طه حسین بود. در ۱۹۴۲ از دانشگاه لندن دکتری گرفت و در ۱۹۴۳ همانجا مدّرس موقت شد. در ۱۹۴۷ به سودان رفت و در دانشگاه خارطوم بهکار پرداخت. تا ۱۹۵۶ در این دانشگاه بود و سه کتاب، ازجمله فرهنگ ناقد ادبی (۱۹۴۷)، در همین دوره منتشر کرد و در این اثر به اعتقاد او کسی در نقد ادبیات مدرن عربی موفق است که در علوم جدید، و از آن میان روانشناسی، متبحر باشد. در نَفسیّات ابونواس (۱۹۵۳) رابطۀ بین روانشناسی و ادبیات را، با بهرهگیری از روانکاوی بهمنظور شناخت شخصیت ابونواس، بررسی میکند. نویحی بهسرعت منتقدی متنفذ و پیشگام در روشهای نقد شد که با مخالفتهایی نیز مواجه بود. حامی او طه حسین از وی با این استدلال که نمیتوان روانشناسی را در تحلیل شخصیت شاعران قدیم، چون ابونواس، بهکار بست انتقاد کرد. نویحی به مصر بازگشت و در دانشگاه امریکایی قاهره به تدریس مشغول شد. از مهمترین مدافعان شعر آزاد بود و صورتهای نوین را تنها راه احیای شعر عربی میداند.