ویلسون، هوراس هیمن (۱۷۸۶ـ۱۸۶۰)

ویلْسون، هوراس هِیْمِن (۱۷۸۶ـ۱۸۶۰)(Wilson, Horace Hayman)

خاورشناس انگلیسی. پس از تحصیلات پزشکی، به هند رفت و در سمت کمک‌جراح به خدمت شرکت هند شرقی در بنگال درآمد (۱۸۰۸). سپس، چون شیمی و عیارگیری نیز می‌دانست به‌کار در ضرابخانۀ کلکته پرداخت (۱۸۱۶ـ۱۸۳۲). در زمان اقامت در هند (۱۸۰۸ـ۱۸۳۲) به فراگیری زبان سانسکریت روی آورد و با پشتکار و استمرارش در این کار، کارشناسی برجسته در زبان سانسکریت و متون آن شد. ویلسون دبیر انجمن آسیایی بنگال (۱۸۱۱ـ۱۸۳۳)، استاد سانسکریت آکسفورد (از ۱۸۳۳)، کتابدار خانۀ هند (از ۱۸۳۶)، و مدیر انجمن آسیایی شاهی (۱۸۳۷ـ۱۸۶۰) بود. از آثارش: هنر نمایش هندوان؛ فرهنگ سانسکریت به انگلیسی (۱۸۱۹)؛ گزارش تاریخی جنگ برمه؛ مذاهب و دستگاه‌های فلسفی هندوان (۱۸۴۰)؛ دستور زبان سانسکریت؛ ترجمۀ ریگ‌ودا (۱۸۵۰)؛ واژنامۀ اصطلاحات هندی.