هوش
هوش (intelligence)
در روانشناسی، مفهومی کلی شامل تواناییهای شخص در استدلال[۱] و مسئلهگشایی[۲]، بهویژه در موقعیتهای جدید. هوش طیف گستردهای از مهارتهای کلامی و غیرکلامی را دربر میگیرد و بههمین ملاحظه برخی از روانشناسان مفهوم واحدی را برای هوش نمیپذیرند. آزمون هوش[۳] وسیلۀ سنجشِ استعدادِ یادگیری شخص است، و مثلاً از نتایج آن اندازهگیری بهرۀ هوشی[۴] کودکان است.