ورنر، کارل آدولف (۱۸۴۶ـ۱۸۹۴)
وِرْنِر، کارْل آدولْف (۱۸۴۶ـ۱۸۹۴)(Verner, Karl Adolf)
زبانشناس دانمارکی، کتابدار دانشگاه هاله[۱] و استاد زبانهای اسلاوی دانشگاه کپنهاگ. شهرتش مرهون قانون ورنر[۲] است که گزارهای در زبانشناسی تاریخی است و بر اساس آن، در زبانهای ژرمنی تبدیل صامتها به یکدیگر ناشی از تغییر وضع تکیهگاههای کلمات است.