وزارت کار و امور اجتماعی
وزارت کار و امور اجتماعی | |
---|---|
نام فارسی | وزارت کار و امور اجتماعی |
نوع کاربری | وزارتخانه |
نام های دیگر | وزارت کار و تبلیغات |
سال تاسیس | ۱۳۲۵ش |
علت تاسیس / تشکیل | تنظیم روابط کارگر و کارفرما، حفظ و صیانت نیروی کار با رعایت موازین اسلامی و مصالح عمومی، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فرصت های اشتغال، تربیت نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر |
گروه مقاله | سازمان ها و نهادهای حکومتی |
وزارت کار و اُمور اجتماعی
وزارتخانهای با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، حفظ و صیانت نیروی کار با رعایت موازین اسلامی و مصالح عمومی، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فرصتهای اشتغال، تربیت نیروی انسانی ماهر و نیمهماهر در جهت اشتغال کامل در صنایع کشور با توجه به سیاستها و برنامههای دولت، فراهمآوردن امکانات رفاهی و ارائۀ خدمات اجتماعی به کارگران، و ارتقای بینش اسلامی و آگاهیهای عمومی کارگران از طریق اشاعه و گسترش فرهنگ اسلامی. این سازمان در آغاز تأسیس در ۱۳۲۵ش «وزارت کار و تبلیغات» نام داشت. در ۱۳۲۶ نام این وزارتخانه به «وزارت کار» تبدیل شد و در ۱۳۴۳ «وزارت کار و خدمات اجتماعی» به وزارت کار و امور اجتماعی تغییر نام داد. مهمترین وظایف این وزارتخانه عبارتاند از جمعآوری آمار و اطلاعات در زمینۀ نیروی انسانی کشور و مطالعه، تجزیه و تحلیل و نتیجهگیری از آنها بهمنظور توصیه به دستگاههای برنامهریزی کشور در جهت رسیدن به اشتغال کامل؛ بررسی امکانات کار و اشتغال و دلایل و عوامل بیکاری؛ بررسی دستمزد در صنایع و حرفههای مختلف برای مقایسه با شاخص هزینۀ زندگی و نظارت بر امور طبقهبندی مشاغل و تعیین حداقل دستمزد؛ پیشگیری از بروز اختلافهای ناشی از اجرای قانون کار، بازرسی مستمر کارگاهها و کارخانههای کشور، برقراری مبانی حفاظتی و بهداشتی، و برابری و یکسانسازی شرایط کار و محیط کار با قوانین و مقررات؛ اتخاذ تدابیر آموزشی، تعاونی، ورزشی و تفریحی، توسعۀ شرکتهای تعاونی مصرف، مسکن، باشگاههای ورزشی، مراکز رفاهی، مشارکت در انجمنهای اسلامی کارخانهها و شوراهای قانونی؛ تأمین نیروی انسانی ماهر و نیمهماهر در چارچوب اقتصاد ملی و طرحهای عمرانی. سازمان آموزش فنی و حرفهای، مؤسسۀ کار و تأمین اجتماعی، مرکز تحقیقات، تعلیم، حفاظت و بهداشت کار، صندوق حمایت از فرصتهای شغلی، و پایگاه اطلاعرسانی بازار کار کشور از مؤسسههای وابسته به این وزارتخانهاند.