وی 1، وی2
وی1، وی2 V1, V2
واژۀ آلمانی «فرگلتو نگسوافه[۱]» به معنای سلاح‌های انتقامی. بمب‌های پرندۀ آلمانی که در جنگ جهانی دوم در 1944 و 1945 برضد بریتانیا پرتاب می‌شد؛ وی ـ1، که با نام بمب کور یا بی‌هدف[۲] و بمب شماطه‌دار[۳] نیز معروف بود، یک هواپیمای یک بالۀ بدون سرنشین و حامل بمب بود. این هواپیما گونه‌ای ساده از موتور جت با، نام «جت ضرباتی[۴]»، داشت. اما وی ـ2 بمبی موشکی با سیستم هدایت‌شونده بود و نخستین موشک بالیستیکی دوربرد به شمار می‌رفت؛ طول آن 14 متر بود، کلاهکی یک تُنی را حمل می‌کرد و با سرعتی برابر 5هزار کیلومتر در ساعت به هدف اصابت می‌کرد. ورنر فون براون[۵]، مهندس موشک[۶] (1912ـ1977)، طراح وی ـ2 بود. پس از جنگ جهانی دوم، دو کشور شوروی سابق و امریکا برپایه اطلاعات و مواد کسب شدۀ مربوط به موشک‌های وی ـ2 که با تسخیر آلمان به دست آمد به ساخت و گسترش موشک‌ها و مسابقۀ فضایی پرداختند.