اودن، ویستن هیو (۱۹۰۷ـ۱۹۷۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از ویستن هیو اودن)

اودِن، ویستِن هیو (۱۹۰۷ـ۱۹۷۳)(Auden, Wystan Hugh)

ویستن هیو اودن
Wystan Hugh Auden
زادروز یورک ۱۹۰۷م
درگذشت ۱۹۷۳م
ملیت امریکایی انگلیسی تبار
تحصیلات و محل تحصیل  دانشگاه آکسفورد 
شغل و تخصص اصلی شاعر
آثار اشعار: بنگر غریبه (۱۹۳۶)؛ عصر اضطراب (۱۹۴۷)؛ نمایش نامه های منظوم: سگ زیر پوست (۱۹۳۵)؛ صعود به اف ۶ (۱۹۳۶)
گروه مقاله ادبیات غرب

شاعر انگلیسی‌تبار امریکایی. برخی از بهترین اشعارش، مانند بنگر غریبه[۱] (۱۹۳۶)، را در دهۀ ۱۹۳۰ و در حالی نوشت که رهبری یک جمعیت ادبی چپ‌گرا و بانفوذ متشکّل از لوئیس مک‌نیس[۲]، استیون اسپندر[۳] و سیسیل دی لوئیس[۴] را برعهده داشت. در ۱۹۳۹ به امریکا رفت، در ۱۹۴۶ به تابعیت امریکا درآمد و صاحب دیدگاهی محافظه‌کارانه‌تر و مسیحی‌تر شد؛ آثاری چون عصر اضطراب[۵] (۱۹۴۷) محصول این دوره‌اند. اودن همچنین به اتفاق کریستوفر ایشروود[۶] چند نمایش‌نامۀ منظوم، ازجمله سگ زیر پوست[۷] (۱۹۳۵) و صعود به اف ۶[۸] (۱۹۳۶) و چندین متن اپرا، به‌ویژه برای سلوک مرد عیاش[۹] (۱۹۵۱)، اثر ایگور استراوینسکی[۱۰]، نوشت. اودن از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۱ استاد شعر دانشگاه آکسفورد بود. آخرین آثار او، ازجمله دیوارنگاره‌های دانشگاهی[۱۱] (۱۹۷۱) و متشکرم مه[۱۲] (۱۹۷۳)، با وجود سبک غیرجدی و هزل‌آمیزشان، نمونه‌های استادانه و درخشان شاعری‌اند که به جایگاه خویش به‌منزلۀ بزرگ‌ترین منظومه‌سرای زمانۀ خود پی‌برده است. اودن در یورک[۱۳] زاده شد و در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد. پس از عزیمت به امریکا، در ۱۹۳۹ استادیار ادبیات انگلیسی دانشگاه میشیگان شد. و یک سال قبل از مرگش به انگلستان بازگشت. نخستین آثار منظوم اودن، ازجمله اشعار[۱۴] (۱۹۳۰) و سخنوران[۱۵] (۱۹۳۲) عمیقاً از تی اس الیوت[۱۶] تأثیر پذیرفته‌اند. ولی آثار دهۀ ۱۹۳۰ او، که بار سیاسی آشکارتری دارند، جایگاه او را در مقام پرچم‌دار شاعران چپ‌گرای آن دهه تثبیت کرد. در میان آثار این دوره، بنگر غریبه! و اسپانیا (۱۹۳۷) به‌سبب تعهّد سیاسی و نیز به‌واسطۀ سبک نسبتاً ساده‌شان برای جلب مخاطبان بیشتر، از بقیه متمایزند. در اوایل دهۀ ۱۹۴۰ اودن دوباره به مسیحیت گروید و در سه شعر بلند دریا و آینه[۱۷](۱۹۴۴)، در حال حاضر[۱۸] (۱۹۴۵) و عصر پراضطراب به درون‌مایه‌های دینی، زیبایی‌‌شناختی، و روان‌جامعه‌شناسی روی آورد که بر آثار منظوم او در اواخر دهۀ ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ حکم‌فرما بودند. به‌‌تدریج در اعتقادات سیاسی و اجتماعی‌اش محافظه‌کارتر شد تا آن‌جا که در هنگام ویرایش مجموعه اشعار کوتاه[۱۹] (۱۹۲۷ـ۱۹۵۷ و ۱۹۶۷) و مجموعه اشعار بلند[۲۰] (۱۹۶۸) بسیاری از اشعار سیاسی اولیه‌اش را از آن‌ها حذف کرد. در این اثنا اشعار اودن ساختار پیچیده‌تری پیدا کرد و دل‌مشغولی‌های زبانی و تاریخی بیشتری در آن‌ها راه یافت. 

 


  1. Look, Stranger!
  2. Louis MacNeice
  3. Stephen Spender
  4. Cecil Day-Lewis
  5. The Age of Anxiety
  6. Christopher Isherwood
  7. The Dog Beneath the Skin
  8. The Ascent of F6
  9. The Rake’s Progress
  10. Igor Stravinsky
  11. Academic Graffiti
  12. Thank You, Fog
  13. York
  14. Poems
  15. The Orators
  16. T S Eliot
  17. The Sea and the Mirror
  18. For the Time Being
  19. Collected Shorter Poems
  20. Collected Longer Poems