ویلهلم مایستر، سال های شاگردی
ویلْهِلم مایسْتِر، سالهای شاگردی (Wilhelm Meister\'s Apprenticeship)
رمانی از گوته[۱] (۱۷۹۵ـ۱۷۹۶). این رمان، که نمونۀ بارز رمان کمال[۲] یا رمان رشد شخصیت است، تجربههای سازنده و عاطفی ویلهلم را توصیف میکند، ازجمله وقتی که به گروه بازیگرانی در جریان اجرای هَملِت[۳] میپیوندد. این کتاب شامل بحثهای انتقادی طولانی دربارۀ نمایشنامه و برخی از زیباترین غزلهای اوست. دنبالۀ این رمان با نام سالهای سفر ویلهلم مایستر[۴] در ۱۸۲۱ و شکل بسط یافتۀ آن در ۱۸۲۹ چاپ شد.