پریچت، ویکتور سودون (۱۹۰۰ـ۱۹۹۷)
پریچِت، ویکْتور سودون (۱۹۰۰ـ۱۹۹۷)(Pritchett, Victor Sawdon)
نویسندۀ داستان‌های کوتاه، رمان‌نویس، و منتقد انگلیسی. سبکش اغلب بذله‌گویانه و طنزآمیز بود. صحنۀ بسیاری از داستان‌های کوتاه او لندن و جنوب شرقی انگلستان است، از جمله باکرۀ اسپانیایی[۱] (۱۹۳۰)، عشق کور[۲] (۱۹۶۹) و زیبایی کمبرول[۳] (۱۹۷۴). پدرش تاجر بود اما عموما در کسب و کارش به مشکل می‌خورد و به همین خاطر ویکتور به همراه دیگر اعضای خانواده مدام مجبور به مهاجرت به شهرهای مختلف انگلستان بود. در جوانی به پاریس و سپس به ایرلند رفت و مدتی در مجلات مختلف به کار مشغول بود. اولین رمان خود را در بیست و هشت سالگی به چاپ سپرد. در جریان جنگ جهانی دوم در خبرگزاری بی‌بی‌سی و همین‌طور وزارت اطلاعات انگلستان کار می‌کرد. بعد از جنگ به امریکا رفت و به تدریس در دانشگاه‌های مختلف این کشور پرداخت. پریچت به فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی مسلط بود. آثار انتقادی او عبارت‌اند از رمان زنده[۴] (۱۹۴۶) و شرح حال‌های تورگنیف (۱۹۷۷)، چخوف (۱۹۸۸)، و نویسندگان روس.