پاوزه، چزاره (۱۹۰۸ـ۱۹۵۰)
پاوِزِه، چِزارِه (۱۹۰۸ـ۱۹۵۰)(Pavese, Cesare)
شاعر، مترجم، و رمان‌نویس ایتالیایی. به جرم روزنامه‌نگاریِ ضدفاشیستی زندانی شد و پس از آزادی در ۱۹۳۶ مجموعه‌ای از اشعارش به نامزندان با اعمال شاقه[۱] را منتشر کرد. ترجمه‌ها و آثار انتقادی او خوانندگان ایتالیایی را با نویسندگان جدید انگلیسی و امریکایی به‌ویژه جویس[۲] و ملویل[۳] آشنا کرد که به‌ویژه ترجمۀ او از موبی‌دیک[۴] شاهکار به‌شمار می‌رود. این نویسندگان بر شیفتگی او به اسطوره، نماد، و کهن‌الگو تأثیر گذاشتند. پاوزه در پرداختن به اسطورۀ جوانی و بی‌گناهی در اوج شکوفایی خود بود. رمان او، ماه و آتش‌ها[۵] (۱۹۵۰)، به زبان‌های بسیاری برگردانده شد. از رمان‌های دیگر اوست: رفیق راه[۶] (۱۹۴۷) و تابستان زیبا[۷] (۱۹۴۹). پاوزه سرانجام خودکشی کرد.