پلی اتیلن
پُلی‌اتِیلِن (polyethylene)
پلیمر (بسپار)[۱] حاصل از گاز اتیلن[۲]، با نام فنی اِتن[۳]، C۲H۴. این پلیمر چقرمه[۴]، سفیدرنگ، نیمه‌شفاف[۵]، موم‌سان[۶] و گرمانرم[۷] است و به‌دفعات براثر حرارت نرم می‌شود. در صنایع بسته‌بندی، ساخت بطری‌ها، اسباب‌بازی‌ها، ورقه‌های محافظ چوب، کابل‌های الکتریکی، لوله‌ها و تیوپ‌ها کاربرد دارد. پلی‌اتیلن به دو صورت تولید می‌شود: پلی‌اتیلن کم‌چگال[۸] را از بسپارش[۹] گاز اتیلن تحت فشار زیاد، و پلی‌اتیلن با چگالی زیاد[۱۰] را از بسپارش تحت فشار کم و با استفاده از کاتالیزور[۱۱] به‌دست می‌آورند. نوع اخیر را در ۱۹۵۳، شیمی‌دان آلمانی، کارل تسیگلر[۱۲]، برای نخستین‌بار ساخت. این نوع پلی‌اتیلن در دماهای پایین سخت‌تر و در دماهای بالاتر نرم‌تر از پلی‌اتیلن کم‌چگال است. پلی‌اتیلن اولین‌بار در ۱۹۳۰، و تحت درجه حرارت‌های بالاتر از آی‌سی‌آی تولید شد.