پورتر، رادنی (۱۹۱۷ـ۱۹۸۵)
پورْتِر، رادْنی (۱۹۱۷ـ۱۹۸۵)(Porter, Rodney)
| رادی پورتر Rodney Porter | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۷م |
| درگذشت | ۱۹۸۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (۱۹۷۲) |
متخصص انگلیسی بیوشیمی. جایزه نوبل پزشکی ۱۹۷۲ را، به‌سبب تحقیق در زمینۀ ساختار شیمیایی آنتی‌بادی[۱]ها، به‌دست آورد. در ۱۹۶۲، طرحی از ساختار ایمونوگلوبولین[۲] (آنتی‌بادی) را پیش نهاد که در آن ساختار این مولکول دارای چهار زنجیر است. در لیورپول[۳] زاده شد. در آن‌جا و کیمبریج درس خواند. در ۱۹۶۰، استاد ایمونولوژی دانشکدۀ پزشکی بیمارستان سنت مری[۴] لندن شد و از ۱۹۶۷، استاد بیوشیمی دانشگاه آکسفورد بود. اساس کارش را تحقیقات ایمونولوژیست امریکایی، کارل لنداشتاینر[۵]، قرار دارد و اصول ساختاری فعالیت‌های بیولوژیکی آنتیبادیها را بررسی کرد. در ۱۹۶۲، ساختاری برای گاما گلوبولین[۶] عرضه کرد. او در زمینۀ مکانیسم‌های فعال‌سازی، اجتماع، و ساختار اجزای جسم شناخته‌شده‌ای به‌صورت مکمل نیز تحقیق می‌کرد. این ماده پروتئینی است که در حالت عادی در خون یافت می‌شود، ولی در اغلب واکنش‌های آنتی‌بادی ـ آنتی‌ژن[۷] ناپدید می‌شود. به‌علاوه، پورتر مسیری را بررسی کرد که در آن، ایمونوگلوبولین‌ها با اجزای مکمل و سطوح سلولی برهم‌کنش می‌کنند.