پیر محمد خان شیبانی (۹۳۶ـ۱۰۱۳ق)

پیر‌محمّد خان شیبانی (۹۳۶ـ۱۰۱۳ق)

ابوالمنصور، فرمانروای ازبک، فرزند جان بیگ سلطان. برادرش اسکندرخان شیبانی او را به حکمرانی بلخ فرستاد. پیرمحمد خان، پس از مرگ اسکندر در ۹۹۱، درصدد تصرف بخارا برآمد. اما بزرگان ماوراء‌النهر او را از این کار پرهیز دادند و از او خواستند که در قلمرو خود، سکه و خطبه به نام خود کند. عبدالله خان دوم از مازندران به بخارا رفت و بر تخت شاهی نشست و حکومت عمویش را در بلخ ابقا کرد. پیرمحمد پیش‌تر در سمرقند و خجند نیز حکمرانی کرده بود. وی حکمرانی دانش‌دوست بود. ادیبان و شاعران را می‌نواخت. سلطان محمد فرزند درویش محمد مفتی، مجمع‌الغرایب را در زندگی و شرح دلاوری‌های پیرمحمد خان و عبدالله خان دوم تألیف کرده است.