ژان سوم
ژان سوم (۱۵۰۲ـ۱۵۵۷)(John III)
(یا: ژان نیکبخت[۱]) پسر مانوئل اول. پادشاه پرتغال (۱۵۲۱ـ۱۵۵۷). دوران طولانی زمامداریاش با گسترش قدرت دریایی پرتغال در اقیانوس هند، تصرف مناطق ساحلی برزیل، و شکلگیری تشکیلات دادگاه تفتیش عقاید[۲] و انجمن عیسی مسیح[۳] در پرتغال همراه بود. ژان اندکی پس از برتخت نشستن به جای پدر، با کاترین[۴]، خواهر شارل پنجم[۵]، امپراتور امپراتوری مقدس روم[۶]، ازدواج کرد. بر اساس پیمان مادرید[۷] (۱۵۲۹)، پرتغال حاکمیت بر جزایر ادویه[۸] (امروزه بخشی از اندونزی) را بهدست آورد؛ و در مقابل اسپانیا بر فیلیپین حاکمیت یافت؛ سپس پیمان توردسیلیاس[۹] بین دو کشور به امضا رسید و براساس آن حاکمیت بر برّ جدید (قارۀ امریکا)[۱۰] بین اسپانیا و پرتغال تقسیم شد. ژان مذهب کاتولیک را بر ملت پرتغال تحمیل کرد و در ۱۵۳۶ تشکیلات تفتیش عقاید را در این کشور به راه انداخت. ولیعهد ژان، که وی نیز ژان نام داشت، سه سال پیش از مرگ وی درگذشت و نوۀ وی با نام سباستین[۱۱] (۱۵۵۴ـ ) در ۱۵۵۷ با نیابت سلطنت کاترین، مادربزرگش، امپراتور پرتغال شد.