شیخ جام، شهاب الدین احمد (نامق ۴۴۰ـ سعدآباد جام ۵۳۶ق)
شیخ جام، شهابالدين احمد (نامق ۴۴۰ـ سعدآباد جام ۵۳۶ق)
شهابالدين احمد شیخ جام | |
---|---|
زادروز |
نامق ۴۴۰ق |
درگذشت | سعدآباد جام ۵۳۶ق |
محل زندگی | خراسان قدیم |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | عارف |
آثار | مفتاحالنجاة، روضةالمذنبین و جنّةالمشتاقین |
گروه مقاله | عرفان |
(ملقب به: ژنده پیل و شیخالاسلام جام؛ معروف به شیخ احمد جام) صوفی و زاهد ایرانی. نسب به جریر بن عبدالله، از صحابیان پیامبر اکرم(ص)، میرسانید. در جوانی، درپی تحولی روحی، به تصوف گرایید. دوازده سال به ریاضت و جهانگردی پرداخت. سپس در کوههای بیزرجام، شش سال، توقف کرد و آنگاه در قصبۀ معدآبادِ جام اقامت گزید و مسجد و خانقاهی در آن بساخت. او را دارای ۴۲ فرزند شمردهاند که شماری از آنان درشمار خلفای او قرار گرفتهاند. در زمان خود از مقتدرترین مشایخ بود، تا آنجا که گویند ۶۰۰هزار نفر بهدست او توبه کردند. در آخرین سال زندگی به حجاز رفت و حج گزارد. خانقاه او، که هستۀ اجتماع ارادتمندان او بود، مرکزی شد تا اندکاندک معدآباد از صورت روستایی گمنام درآید و شهر تربت جام جای آن را بگیرد. امروزه در این شهر، بر کنارۀ مقبرۀ او، خانقاه و زیارتگاهی وجود دارد. مفتاحالنجاة؛ روضةالمذنبین و جنّةالمشتاقین، انیسالتّائبین و سراجالسائرین درشمار آثار چاپشدۀ او هستند.