کارنو، لازار (۱۷۵۳ـ۱۸۲۳)

کارْنو، لازار (۱۷۵۳ـ۱۸۲۳)(Carnot, Lazare)

ژنرال و سیاستمدار فرانسوی. عضو کنوانسیون ملّی در انقلاب فرانسه و سازمان‌دهندۀ ارتش‌های جمهوری. وزیر جنگ (۱۸۰۰ـ۱۸۰۱)، و در زمان حکومت ناپلئون وزیر کشور (۱۸۱۵) بود. اثر او، در دفاع از مواضِع مستحکم (۱۸۱۰)، در زمینۀ استحکامات، به کتاب درسی نظامی تبدیل شد. در دورۀ صد روزه وزیر کشور بود. بعد از اعادۀ سلطنت، از کار محروم و به آلمان تبعید شد. کارنو که با حرفۀ مهندسی به ارتش ملحق شده بود، با تحولاتی که در روش‌های نظامی فرانسۀ دوران انقلاب به‌وجود آورد، «سازمان‌دهندۀ پیروزی» لقب گرفت. پس از کودتای ۱۷۹۷ به خارج از کشور رفت، اما پس از به‌قدرت‌رسیدن ناپلئون به کشور بازگشت (۱۷۹۹). در ۱۸۱۴، در مقام فرماندار آنتورپ استحکامات دفاعی بی‌نظیری بنا کرد (۱۸۱۴).

 

---