کارکو، فرانسیس (۱۸۸۶ـ۱۹۵۸)
کارْکو، فرانسیس (۱۸۸۶ـ۱۹۵۸)(Carco, Francis)
(نام اصلی: فرانسوا کارکوپینو[۱]) شاعر، رماننویس و منتقد هنری فرانسوی. در کالدونیای نو[۲] زاده شد. در جریان جنگ جهانی به شکل داوطلبانه به عنوان خلبان فعالیت کرد. برخی از رمانها و داستانهای کوتاه او، که دنیای زیرزمینی پاریس را توصیف میکنند، عبارتاند از عیسای عزیز[۳] (۱۹۱۴)، مرد مستأصل[۴] (۱۹۲۲)، و خیابان پیگال[۵]. نخستین اثر او دفتر شعری با نام قلندر و قلب من[۶] (۱۹۱۲) بود. مدتی با کاترین منسفیلد، نویسندهی مشهور، در ارتباط بود.