پریه، کازیمیر (۱۷۷۷ـ۱۸۳۲)
پِریِه، کازیمیر (۱۷۷۷ـ۱۸۳۲)(Perier, Casimir)
سیاستمدار و بانکدار فرانسوی، از تأثیرگذاران برجهت‌گیری‌های سیاسی دورۀ حکومت لوئی ـ فیلیپ[۱]، پادشاه فرانسه. در گرنوبل[۲] به‌دنیا آمد. پدرش از سرمایه‌داران و صاحبان صنعت در فرانسه بود. پِریِه مدّتی در ارتش فرانسه در لشکرکشی به ایتالیا خدمت کرد و پس از بازگشت به پاریس به‌همراه برادر خود آنْتوان ـ سیپیون[۳]، بانک جدیدی تأسیس کرد و در ۱۸۱۴ به یکی از بزرگ‌ترین بانکداران فرانسه تبدیل شد. او در ۱۸۱۷ به عضویت مجلس نمایندگان فرانسه درآمد و پس از انقلاب ۱۸۳۰ که به برکناری شارل دهم[۴] انجامید و لوئی ـ فیلیپ پادشاه شد، به ریاست مجلس نمایندگان انتخاب و سپس در مارس ۱۸۳۱ نخست‌وزیر و مدتّی نیز وزیر کشور شد. پِریِه در ۱۸۳۱ برای سرکوب کارگران صنعت ابریشم‌بافی فرانسه که دست به شورش زده و در لیون[۵] تظاهرات به‌راه انداخته بودند، ابتدا از گارد ملّی و سپس ارتش استفاده کرد. او در همان سال برای وادارکردن دولت پرتغال به پرداخت غرامت به بازرگانان فرانسوی، ناوگان دریایی فرانسه را روانۀ بندر لیسبون کرد، ارتش فرانسه را برای دفاع از بلژیک در برابر نیروهای هلند به میدان نبرد فرستاد، و برای مقابله با نفوذ دولت اُتریشی در دربار پاپ، دستور به اشغال بندر آنکونا[۶] در دریای آدریاتیک داد. پِریِه براثر ابتلا به وبا در پاریس درگذشت.