ولف، کاسپار فریدریش (۱۷۳۳ـ۱۷۹۴)
وُلف، کاسْپار فریدْریش (۱۷۳۳ـ۱۷۹۴)(Wolff, Kaspar Friedrich)
| کاسپار فریدریش ولف Kaspar Friedrich Wolff | |
|---|---|
| زادروز |
برلین ۱۷۳۳م |
| درگذشت | ۱۷۹۴م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | در هاله و مدرسه پزشکی برلین |
| شغل و تخصص اصلی | جراح |
| شغل و تخصص های دیگر | فیزیولوژیست |
| آثار | فرضیه زایش در ۱۷۵۹ |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | بنیاد گذار علم جنین شناسی |
جراح و فیزیولوژیست آلمانی. او را بنیاد‌گذار علم جنین‌شناسی[۱] می‌دانند. معرف ایده‌ای بود که براساس آن، یاخته‌هایی که در ابتدا غیر اختصاصی‌اند، برای تولید اندام‌های جداگانه و دستگاه‌های بدن گیاه یا جانور تمایز می‌یابند. در برلین زاده شد. در هاله[۲] و مدرسه پزشکی برلین[۳] درس خواند. در ۱۷۶۶، دعوت کاترین دوم[۴]، امپراطریس روسیه، را برای عضویت در آکادمی آناتومی و فیزیولوژی[۵] سن‌پترزبورگ[۶] پذیرفت و تا زمان مرگ در آن‌جا ماند. اثر انقلابی‌اش، فرضیۀ زایش[۷]، را در ۱۷۵۹ پدید آورد. تا آن زمان، اعتقاد عموم این بود که هر موجود زنده از مینیاتور دقیق موجودی بالغ در بذر یا اسپرم تکامل می‌یابد. این فرضیه به پیش‌شکل‌گیری[۸] یا آدمک (انسان کوچک)[۹] معروف بود. در واقع، دربارۀ دیدگاه ولف مبنی‌بر این که گیاهان و جانوران از یاخته ساخته می‌شوند، بار‌ها مناقشه در گرفت و یافته‌های او بیش از ۵۰ سال نادیده گرفته شدند. ساختاری در جنین جانوران، که نهایتاً به کلیه تکامل می‌یابد، به افتخار او به جسم ولف معروف است، به‌علاوه، یافته‌هایش در سایر بخش‌های کالبد‌شناسی نیز در یادها مانده است.