کافئین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کافِئین (caffeine)
مادۀ آلیِ آلکالوئیدی[۱] موجود در چای، قهوه، و دانه‌های فندق‌مانند کولا. به مقدار کم در کاکائو یافت می‌شود. در چای آن را تئین می‌نامند. مصنوعاً از اسید اوریک ساخته می‌شود. این ماده قلب و سیستم مرکزی اعصاب را تحریک می‌کند. به‌صورت خالص ترکیبی تلخ و بلوری با فرمول C۸H۱۰N۴O۲‌ است. مصرف بیش از حدّ کافئین، بیش از شش فنجان متوسط چای یا قهوه در روز، ممکن است برای سلامتی زیان‌آور باشد. در صورتی‌که اگر به اعتدال مصرف شود محرک ملایمی برای سلسلۀ اعصاب می‌باشد.

 


  1. alkaloid organic