کالیگولا (۱۲ـ۴۱م)
کالیگولا (۱۲ـ۴۱م)(Caligula)
(یا: گایوس یولیوس سِزار گرمانیکوس[۱]) امپراتور روم (حک: ۳۷ـ۴۱م)، پسر گرمانیکوس[۲] و آگریپینای مهتر[۳] و جانشین تیبریوس[۴]. کالیگولا زمامداری ستمگر بود و به دست یکی از افسران گاردش کشته شد. از لحاظ روانی بیثبات بود. دوران کودکی را بیشتر در میان لژیون[۵]های تحت فرماندهی پدرش در کنار رود راین گذراند و چون پوتینهای کوچک سربازی به نام «کالیگای[۶]» میپوشید به او لقب کالیگولا دادند. کالیگولا در اوایل امپراتوری به‌سبب آزاداندیشی و شهرت پدرش محبوبیت داشت. ولی پس از ابتلا به یک بیماری شدید در ۳۷م که ظاهراً بر سلامت روحی او اثر گذاشت، خود را خدا خواند و براثر ولخرجی‌هایش خزانه تهی شد. معبدی برای خود با نام ژوپیتر لاتی‌یاریس[۷] ساخت و تهدید کرد مجسمهای از خود را در قدس‌الاقداس[۸] در بیت‌المقدس (اورشلیم) بر پا میکند. در ۳۹م به گُل رفت و قصد حمله به بریتانیا را داشت، ولی منصرف شد و چهار ماه پس از بازگشت به ایتالیا به همراه همسر و دخترش به‌قتل رسید.