کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷)
جان کانستبل John Constable | |
---|---|
زادروز |
1776م |
درگذشت | 1837م |
ملیت | انگلیسی |
تحصیلات و محل تحصیل | هنرکدههای آکادمی سلطنتی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
مکتب | باربیزون |
آثار | اسب سفید (۱۸۱۹م)، کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی (۱۸۲۷م)، اسب جهنده (1825م؛ آکادمی سلطنتی، لندن)؛ گندمزار (1826م؛ نگارخانه ملی لندن) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی جهان |
کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷م)(Constable, John)


نقاش انگلیسی. از بزرگترین نقاشان منظرهپرداز قرن ۱۹م بود. صحنههایی از طبیعت زادگاهش سافوک[۱]، ازجمله تابلوی گاری علوفه[۲] (۱۸۲۱م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۳])، و همچنین تصاویری از کاخها، کلیساها، چشماندازها، و سواحل بریتانیا نقاشی کرد. کانستبل میراثبَر سنّت واقعگرایی[۴] محزون هلندی، بهویژه شیوۀ یاکوب رویسدال[۵] بود. میخواست تغییرات زودگذر جوّی را بر تابلو آوَرَد و از مناظر طبیعی انگلستان تصاویر یادمانی بسازد؛ همچون تابلوی اسب سفید[۶] (۱۸۱۹م؛ مجموعۀ فریک، نیویورک[۷]) و کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی[۸] (۱۸۲۷م؛ موزۀ ویکتوریا و آلبرت[۹]، لندن). نقاشیهای کانستبل بهسبب بازنمایی جلوههای جوّی شایان توجهاند؛ بسیاری از نقاشان فرانسوی، ازجمله اوژِن دُلاکروا[۱۰] آثارش را ستودند. در میان برگزیدهترین آثارِ او تابلوی اسب جهنده[۱۱] (۱۸۲۵م؛ آکادمی سلطنتی، لندن[۱۲])، گندمزار[۱۳] (۱۸۲۶م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و دِدَم وِیل[۱۴] (۱۸۲۸م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند[۱۵]، ادینبورگ[۱۶]) درخور ذکرند. بسیاری از پیشطرحهای رنگروغنیاش از بهترین آثار او بهشمار میآیند. کانستبل در جوانی در آسیاب خانوادگیشان کار کرد، و بهتدریج به نقاشی گرایید. در ۲۳سالگی در هنرکدههای آکادمی سلطنتی[۱۷] تحصیلات جدّی را آغاز کرد، و در ۳۵سالگی تابلوی دِدَم وِیل (۱۸۱۱م) را کشید. در دوران طولانی تکامل هنریاش دو عامل اصلی یادکردنیاند: نخست اینکه دستاوردهای نقاشان منظرهساز، ازجمله کلود لورن[۱۸]، یاکوب رویسدال، پتر پل روبنس[۱۹]، تامس گِینزبارو[۲۰]، و تامس گِرتین[۲۱] را تحلیل و بررسی کرد و دوم اینکه طبیعت و همۀ مظاهر آن را میستود ـ چشماندازهای پانوراما (سراسرنما)[۲۲]ی اَبرهای پایانناپذیر، دشتها، رودها، چمنزارهای آبگیر و گندمزارهای زادگاهش انگلیای شرقی[۲۳]، و بهویژه درّۀ استور[۲۴] در نزدیک خانهاش که اکنون با نام «دیار کانستبل» مشهور است، در آثارش تجلّی یافتهاند. فطرتاً نقّاش دشتها و صحنههای ساده و بیتکلّف روستایی بود؛ مناظر کوهستانی که برای نقاشان رمانتیک[۲۵] چنان دلپذیر بود، توجّه او را برنمیانگیخت. اصولی که کانستبل خود را ملزم به رعایت آن میدانست، آثار وی را از جوزف ترنر[۲۶]، هنرمند معاصرش، متمایز میسازد. کانستبل که هنرمند شاخص دورۀ رمانتیک بود، همچون وردزورث[۲۷]، پس از رهایی از تنشهای انقلاب و جنگ، فقط به طبیعت و مطالعۀ پدیدههای طبیعی پرداخت. در ۱۸۱۹م بهعضویت آکادمی سلطنتی درآمد، و در همان سال متعاقب دریافت مستمری مقرر، از دغدغههای مالی رهایی یافت و توانست نیروی خویش را صرف اجرای آثار برجستهاش کند. کانستبل در انگلستان تأثیر مستقیم چندانی نداشت، لیکن در فرانسه هنرمندان مکتب باربیزون[۲۸] و کمی بعد امپرسیونیست[۲۹]ها را متأثر ساخت.
- ↑ Suffolk
- ↑ The Haywain
- ↑ National Gallery, London
- ↑ realism
- ↑ Jacob Ruisdael
- ↑ The White Horse
- ↑ Frick Collection, New York
- ↑ Salisbury Cathedral from the Bishop’s Grounds
- ↑ Victoria and Albert Museum
- ↑ Eugène Delacroix
- ↑ The Leaping Horse
- ↑ Royal Academy, London
- ↑ The Cornfield
- ↑ Dedham Vale
- ↑ National Gallery of Scotland
- ↑ Edinburgh
- ↑ Royal Academy Schools
- ↑ Claude Lorrain
- ↑ Peter Paul Rubens
- ↑ Thomas Gainsborough
- ↑ Thomas Girtin
- ↑ panorama
- ↑ East Anglia
- ↑ Stour
- ↑ Romantic
- ↑ Joseph Turner
- ↑ Wordsworth
- ↑ Barbizon School
- ↑ Impressionist