کفعمی، تقی الدین ابراهیم (۸۴۰ـ۹۰۵ق)
کَفْعَمی، تقی‌الدین ابراهیم (۸۴۰ـ۹۰۵ق)
ادیب و محدث شیعی. در کفعم از آبادی‌های جبل عامل لبنان به‌دنیا آمد. نزد پدرش زین‌الدین علی و برادرش احمد بن علی و سید حسین بن مساعد و برخی دیگر به تحصیل علوم ادبی و دینی پرداخت. برادرش شمس‌الدین محمد جُبَّعی ( ـ۸۸۶ق)، جد شیخ بهایی بوده است. از آثارش: البلد‌الامین؛ المصباح موسوم به الجنة‌‌الواقیة؛ فروق‌اللغة؛ الحدیقةالناظرة؛ نهایة‌الارب فی امثال‌الادب.