کلب
کَلْب
(یا: کلب بن وبره) قبیلۀ بزرگ عرب عدنانی، از قبایل قضاعه، ساکن تبوک و دومة‌الجندل و اطراف شام در عصر جاهلیت، مرکب از طوایف متعدد، ازجمله بنی‌کنانه، بنی‌بجدل، بنی‌منقذ، بنی‌عدی، بنی‌زهیر، بنی‌علیم، بنی‌جناب، و بنی‌معقل. کلبی‌ها در عصر جاهلیت، تابع دولت روم و مسیحی بودند. بعضی از این مردم در خلافت ابوبکر به اسلام گرویدند. گروهی از کلبیان به‌همراه بکریان و چند طایفۀ دیگر از قضاعیان که در حوالی انبار پراکنده بودند، در حملات مثنی بن حارثه اسیر شدند. بنی‌بجدل در یکی‌دو قرن اول اسلامی، بر کلبیان ریاست داشتند. امارت شیزر با بنی‌منقذ بود. ابوالخطار کلبی، چند سالی امیر اندلس بود. گروه‌هایی از بنی‌معقل در قرن ۸ق در مغرب اقصی سکونت داشتند. نسب‌شناس معروف عرب، هشام بن محمد بن سائب کلبی، از این قبیله بود.