کلونیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کِلونیان (Cluniac order)

فرقه‌ای از بندیکتیان[۱] قرون وسطا، تأسیس شده به‌دست ویلیامِ آکیتنی[۲] در ۹۱۰م در دیر کلونی[۳] در فرانسه. در ۱۰۱۶م از اسقف محلی استقلال یافت و منشأ اصلاحاتی در کلیسا شد. دامنۀ این اصلاحات تا دیرهای دیگری در آلمان، ایتالیا، اسپانیا و انگلستان نیز گسترش یافت. چند پاپ ازجمله گرگوریوس هفتم[۴]، اوربانوس دوم[۵]، و پاسکالیس دوم[۶] از کلونیان بودند. نفوذ این فرقه از قرن ۱۴م رو به زوال گذاشت، اما رسماً در ۱۷۹۰ به‌پایان رسید، اگرچه تأثیر آن برجای ماند. کلونیان تأکید خاصی بر تتبع در کتاب مقدس[۷] و اجرای موبه‌موی آداب و آیین‌های کلیسای مسیحی داشتند.

 


  1. Benedictine order
  2. William of Aquitaine
  3. Cluny
  4. Gregory VII
  5. Urban II
  6. Paschal II
  7. biblical scholarship