کنستانس، فلاویوس یولیوس (۳۲۳ـ۳۵۰ م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کُنْستانْس، فلاویوس یولیوس (۳۲۳ـ۳۵۰‌م)(Constans, Flavius Julius)

کُنْستانْس، فلاويوس يوليوس

کوچک‌ترین پسر امپراتور کنستانتین کبیر[۱] و فائوستا[۲]. در ۳۳۳م سِزار[۳] شد و وقتی پدرش در ۳۳۷م درگذشت، با برادرانش کنستانتیوس دوم[۴] و کنستانتین دوم[۵] مشترکاً امپراتور شد. حکومت ایتالیا، افریقا و ایلیری‌کوم[۶] به او رسید. در ۳۴۰م کنستانتین دوم را مغلوب کرد و فرمانروای بلامنازع کل امپراتوری روم غربی شد. در ۳۴۳ به بریتانیا رفت. هنگامی‌‌‌‌که در گُل[۷] به شکار رفته ‎بود به‌دست یکی از طرفداران فلاویوس ماگنوس ماگِنِن‌تیوس[۸] غاصب، که می‌کوشید تاج‌و‌تخت امپراتوری روم غربی را به‌چنگ آورد، کشته‌ شد.

 


  1. Constantine the Great
  2. Fausta
  3. Caesar
  4. Constantine II
  5. Constantius II
  6. Illyricum
  7. Gaul
  8. Flavius Magnus Magenentius