کویرزایی
کَویرزایی (desertification)
گسترش بیابانها، براثر تغییرات اقلیمی، یا فرآیندهایی که انسان در آنها دست دارد. کویرزایی را گاهی از طریق کاشت گیاهان خاص (نِی شنی[۱] یا درختان) و با استفاده از دانههای پلاستیکی جاذب آبی، که به خاک اضافه میکنند تا موجب رشد محصولات شوند، دگرگون میکنند. حدود ۳۰ درصد اراضی سطح جهان، ازجمله یک میلیون هکتار در افریقا و ۱.۴میلیون هکتار در آسیا، دچار کویرزایی شدهاند (۱۹۹۸). شتابناکترین کویرزایی در کشورهای توسعهیافته، مانند ایالات متحده، استرالیا، و اسپانیا صورت میگیرد. برخی از علتهای طبیعی کویرزایی عبارتاند از کاهش باران، افزایش دما، افت سطح سفرههای آب[۲]، و فرسایش خاک. فرآیندهای ناشی از دخالت انسان که به کویرزایی میانجامد عبارتاند از چرای بیرویه[۳]، تخریب کمربندهای جنگلی، و مصرف بیرویّۀ خاک از طریق کشاورزی فشرده، بدون احیای باروری آن، فشارهای ناشی از افزایش جمعیت یا تعدد مالکیت زمین نیز همۀ این عوامل را تشدید میکنند. کویرزایی زندگی حدود ۱۳۵میلیون نفر را، عمدتاً در افریقا، شبهقارۀ هند، و امریکای جنوبی، مستقیماً تحت تأثیر قرار میدهد. ناحیۀ ساحل[۴] در افریقا یکی از نمونههای این مناطق است.