کیل
کِیل
(یا: کیله) پیمانه‌ای قدیمی برای سنجش مایعات، حبوبات، آرد و جز آن. در مفهوم کلی، آن را هر پیمانۀ قراردادی برای اندازه‌گیری گنجایش، ازجمله لیتر، گالن و صاع دانسته‌اند. همچنین، هر ظرف مانند انگشتانه، استکان، کاسه، سطل، چلیک و مانند آن را می‌توان در حکم کیل در نظر گرفت. با این حال، در هر منطقه و در زمان‌های مختلف کیل‌های متفاوتی موجود بوده است. کیل در دورۀ ساسانی پیمانه‌ای به گنجایش تقریبی ۲۰۰ گرم بود. کیل عراقی را حدوداً یک و هفت‌هشتم مَن و کیل شامی را برابر دو مُد ذکر کرده‌اند. در قرآن سه بار واژۀ کیل به مفهوم پیمانه آمده است.