کینعی، ابراهیم بن احمد بن علی
کینعی، ابراهیم بن احمد بن علی ( -1391م) Ibraheem bin Ahmadbin Ali Alkain’ai
عالم دینی، حکیم و صوفی یمنی. در کودکی پدرش را از دست داد. در نوجوانی از زادگاهش در ذمار به صنعا رفت و نزد عالمان این شهر ادبیات عرب، فقه و جبر و مقابله آموخت. پیشه‌ی تجارت را در پیش گرفت و ملازم استاد فقه خود، حاتم بن منصور حملانی، که از عارفان و زاهدان زمانه بود شد و تمایل به انزوا و عبادت در او بیشتر گردید. چندبار به سفر مکه رفت و بعدتر از مردم دوری گزید و از آمیختن با آنان امتناع کرد. به عبادت و ریاضت مشغول شد و تمام سال را جز در ایام عید فطر و قربان و تشریق (یازدهم تا سیزدهم ذی الحجه) روزه می‌گرفت.
نمونه‌هایی از شعر عرفانی کینعی در دست است، اما دیوان شعر وی هنوز منتشر نشده. او سه سال آخر زندگی‌اش را در مجاورت خانه‌ی خدا گذراند و نهایتا به صعده بازگشت. همان‌جا دفن شد و بر سر آرامگاه وی زیارتگاهی بنا گردید که بسیار مشهور است.