کیکاوس بن اسکندر زیاری
کِیکاوس بن اسکندر زیاری (۴۱۲ـ پس از ۴۷۵ق)
کیکاوس بن اسکندر زیاری | |
---|---|
زادروز |
۴۱۲ق |
درگذشت | پس از ۴۷۵ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
شغل و تخصص های دیگر | ادیب |
لقب | عنصر المعالی |
آثار | قابوس نامه |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
خویشاوندان سرشناس | سلطان محمود غزنوی (پدرزن) |
عنصرالمعالی، از امرای دانشمند دودمان زیاری. دربارۀ زندگانی وی مطالب گوناگونی آوردهاند، برخی گفتهاند که او در حقیقت حکمرانی و سلطنتی نداشته است، اما گروهی دیگر وی را دارای قلمرو فرمانروایی دانسته و گفتهاند حوزۀ فرمانروایی وی به ناحیهای کوهستانی در طبرستان محدود بود و در سایۀ قدرت سلجوقیان فرمان میراند. رویهمرفته میتوان گفت که پدرش دارای امارت بوده و خود او نیز در بخش کوچکی از گرگان و طبرستان فرمانروایی داشته است. اما دامنۀ فرمانروایی او بسیار محدود و قدرت او اندک بود. از این روی بیشتر روزگارش را در بیرون قلمروش گذراند. همسرش دختر سلطان محمود غزنوی بود. وی هشت سال در دستگاه مودود غزنوی بهسر برد و چندی را در جنگ هندوستان گذراند و در گرجستان و ارمنستان در کنار امیر ابوالاسوار شاووربن فضل شدادی، فرمانروای دوین و گنجه، جنگید و چندی را در میان شدادیان بهسر برد. عنصرالمعالی گذشته از نویسندگی به زبان فارسی دری و طبری شعر میسرود و ابیاتی از سرودههایش را در قابوسنامه آورده است. وی در انشا، عروض، موسیقی و نحو مهارت داشت. شهرت عمده او بهسبب تصنیف قابوسنامه است که آن را برای فرزندش گیلانشاه نوشته است.