گیاه گل دار
گیاه گُل‌دار (flowering plant)
نام معمول نهاندانگان[۱] که گل‌هایشان اجزای گوناگون، ازجمله کاسبرگ[۲]، گلبرگ[۳]، پرچم[۴]، و برچه[۵]، دارند. این واژه گاهی توسعاً برای نهاندانگان و بازدانگان[۶] به‌کار می‌رود و در این حالت، مخروط[۷]های مخروطیان[۸] و سیکاد[۹]ها نیز گل محسوب می‌شوند. با این حال، معمولاً نهاندانگان و بازدانگان مجموعاً با نام گیاهان دانه‌دار[۱۰] یا اسپرماتوفیت‌ها[۱۱] شناخته می‌شوند. قدمت اولین گیاه گل‌داری را که دیرین‌شناسان چینی در ۱۹۹۸ معیّن کرده‌اند، به حدود ۱۲۵ و ۱۴۲میلیون سال می‌رسد. سنگوارۀ[۱۲] Archefructus در شمال شرقی چین کشف شد. در ۱۹۹۶، دیرین‌شناسان بریتانیایی در مناطق جنوبی انگلستان سنگوارۀ گیاه Bevhalstia Pebja را کشف کردند که در خاک‌های مرطوب می‌روییده و ۲۵ سانتی‌متر ارتفاع داشته است. قدمت این سنگواره حدود ۱۳۰میلیون سال و گیاه متعلق به اوایل دوران کرتاسه[۱۳] است.