نمایش مبدأ برای ابوفراس حمدانی، حارث بن سعید (۳۲۰ـ۳۵۷ق)


ابوفِراس ‌حَمْدانی، حارث بن سعید (۳۲۰ـ۳۵۷ق)<br>
<p>شاعر و دولتمرد عرب. از مشاهیر دربار [[سیف الدوله حمدانی|سیف‌الدولۀ حمدانی]] و حامی متنبّی بود. در ۳۳۶ق حاکم [[منبج|مَنبِج]] شد و با [[بیزانس، امپراتوری|بیزانس]] جنگید. دو بار به اسارت افتاد؛ بار اول در ۳۴۸ق که گریخت و بار دوم در ۳۵۱ق که چهار سال در اسارت ماند و سرانجام در شورش علیه جانشین سیف‌الدوله کشته شد. ''رومیّات'' وی، که در زمان اسارت سروده، خطاب به سیف‌الدوله و تقاضای پرداخت فدیه برای رهایی از بند رومیان است. اثر معروف وی قصیده‌ای بلند در ستایش [[حمدانیان]]، و شاهکارش ''اُرجوزۀ مُزدَوجه'' است. اشعاری نیز در تبلیغ تشیّع، نکوهش عباسیان و ستایش علویان گفته است.</p>
<br><!--11079200-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]