نمایش مبدأ برای شبانکاره ای، محمدعلی (شبانکاره ۶۹۷ق)


شبانکاره‌ای، محمّدعلی (شبانکاره ۶۹۷ق)<br>
<p>شاعر و مورخ ایرانی. از مداحان خواجه غیاث‌الدین پسر رشید‌الدین فضل‌الله، وزیر ابوسعید بهادرخان مغول بود. اثر او ''مجمع‌الانساب فی‌التواریخ'' (۱۳۶۳‌ش) است که یک‌بار آن را از ۷۳۳ تا ۷۳۶‌ق نوشت و چون کتاب را در اختیار غیاث‌الدین نهاده بود و در غارت رَبع رشیدی از میان رفت، دوباره آن را نوشت (۷۴۳‌ق). مطالب پیش از عهد مغولِ ''مجمع‌الانساب''، خلاصه‌ای از کتاب‌های تاریخ پیشین است و بقیۀ آن، یعنی مطالب دوره‌های مغول و ایلخانان ایران، خاصه عهد ابوسعید و اطلاعاتی دربارۀ ملوک فارس، شبانکاره و هرمز از اوست. ''مجمع‌الانساب'' تنها کتابی است که در آن ''پندنامۀ سبکتین'' آمده است. نثر او فصیح و روان و به‌شیوۀ نویسندگان قرون ۵ و ۶‌ق، اشعارش نیز با صلابت و محکم است.</p>
<br><!--26049500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:مورخان و کتابهای تاریخ]]