نمایش مبدأ برای طبیب اصفهانی، عبدالباقی (۱۱۲۷ـ۱۱۷۱ق)


طبیب اصفهانی، عبدالباقی (۱۱۲۷ـ۱۱۷۱ق)<br>
<p>شاعر و پزشک ایرانی. اصلش از فارس بود، اما در اصفهان می‌زیست. پدرش میرزا محمد‌رحیم پزشک دربار شاه سلطان حسین صفوی و خود او پزشک و ندیم نادرشاه افشار بود. پس از پادشاهی نادر، کلانتر اصفهان شد، اما پس از چندی این کار را به برادرش وا‌گذاشت و خود به فعالیت‌های ادبی روی آورد. در جوانی با میرسیدعلی مشتاق، انجمن ادبی مشتاق را در اصفهان برپا کردند. ''دیوان'' وی دربردارندۀ غزلیات، قصایدی در مدح پیامبر (ص) و حضرت علی (ع)، قطعات، رباعیات و نیز به‌همراه مثنوی ''محمود و ایاز'' چاپ شده است (۱۳۴۷ش).</p>
<br><!--29017500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]