نمایش مبدأ برای لانگلی، سامویل پیرپانت (۱۸۳۴ـ۱۹۰۶)


لانْگْلِی، ساموئِل پیِرپانْت (۱۸۳۴ـ۱۹۰۶)(Langley, Samuel Pierpont)<br/> [[File:37038900.jpg|thumb|لانْگْلِي، ساموئِل پيِرپانْت]]

دانشمند امریکایی. در راکسبری<ref>Roxbury 

</ref> ماساچوست<ref>Massachusetts </ref> زاده شد و فقط از تحصیلات دبیرستانی برخوردار بود، اما مطالعات علمی‌اش را در کتابخانه‌های بوستون ادامه داد. در ۱۸۶۶، استاد فیزیک دانشگاه وِسترن<ref>Western University </ref> پنسیلوانیا، دانشگاه پیتسبورگ<ref>Pittsburgh </ref> فعلی، و سرپرست رصدخانۀ آلگانی<ref>Allegheny </ref> شد. بیشتر به ترویج اخترشناسی می‌پرداخت. به کتاب او با عنوان ''اخترشناسی نو''<ref>''The New Astronomy'' </ref> (۱۸۸۸) بسیار رجوع شده است. تابش‌سنج<ref>bolometer </ref> را اختراع کرد که وسیلۀ بسیار حساسی برای ثبت تغییرات تابش گرمایی است و با آن، توزیع گرما را در طیف‌های خورشیدی و قمری اندازه‌گیری کرد. در ۱۸۸۷، دبیر مؤسسۀ اسمیتسونی<ref>Smithsonian Institution </ref> شد و در آن‌جا، رصدخانۀ اخترفیزیکی و پارک ملی جانورشناسی را تأسیس کرد. بررسی‌هایش را در زمینۀ طیف خورشیدی دنبال کرد و ثابتِ تابش خورشیدی<ref>solar constant of variations </ref> را مجدداً به‌دست آورد. در ۱۹۰۴، اعلام کرد که ثابت مورد نظر، در واقع، کمیتی متغیر است. همچنین، نخستین هواپیمای سنگین‌تر از هوا و بدون سرنشین را ساخت و آن را با موفقیت آزمایش کرد (۱۸۹۶). این امر موجب خشنودی لانگلی و معدودی از هوادارانش شد که پرواز مکانیکی را امکان‌پذیر می‌دانستند. لانگلی، با کمک چارلز مانلی<ref>Charles M, Manly </ref>، ماشینی ساخت و در ۱۹۰۳، دوبار کوشید آن را در پوتومک<ref>Potomac</ref> به پرواز درآورد. دیگران به سبب شکست‌هایش، او را مسخره می‌کردند، امّا او معتقد بود که این ناکامی‌ها ناشی از نقص وسیله‌های پرتاب‌کننده است و نه نقص ماشین. در ۱۹۱۴، هشت سال پس از مرگش، این ماشین بازسازی شد‌ و با موتوری قدرتمندتر به پرواز درآمد. بیشتر مقاله‌های فراوانش در نشریات مؤسسۀ اسمیتسونی چاپ می‌شد.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] [[Category:فناوری و صنایع]] [[Category:اشخاص و نهادها]]