نمایش مبدأ برای لاکای، نیکلا لویی دو (۱۷۶۲ـ۱۷۱۳)


لاکای، نیْکُلا لوئی دو (۱۷۶۲ـ۱۷۱۳)(Lacaille, Nicolas Louis de)<br/> [[File:37022000.jpg|thumb|لاکاي، نيْکُلا لوئي دو]]

اخترشناس فرانسوی. از ۱۷۵۰ تا ۱۷۵۴، موقعیت‌های نزدیک به ۱۰هزار ستارۀ نیمکرۀ جنوبی آسمان را تعیین کرد. همچنین، چند تحقیق زمین‌پیمایشی<ref>geodetic

</ref> انجام داد و برای نخستین‌بار کمان نصف‌النهاری نیم‌کرۀ جنوبی را اندازه ‌گرفت. در رومینی<ref> Rumigny </ref>، نزدیک رنس<ref>Rheims </ref>، زاده شد. در پاریس الهیات خواند. رصدهای اخترشناسی‌اش را از ۱۷۳۷ آغاز کرد و در دو طرح آکادمی علوم<ref>Academy of Sciences </ref>، در ۱۷۳۸ و ۱۷۳۹، شرکت جست. در ۲۶سالگی استاد ریاضی کولژ مازارن<ref>Collège Mazarin </ref> (انستیتو فرانسۀ<ref>Institut de France </ref> کنونی) در پاریس شد. چندی بعد، مسئولیت رصدخانه‌ای را به او سپردند. به‌رغم کمبود تجهیزات در دماغۀ امید نیکِ<ref>Cape of Good Hope </ref> افریقای جنوبی، شمار زیادی از ستاره‌های قدر<ref>magnitude </ref> هفتم را، که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند، در فهرستی گرد آورد. چهارده صورت فلکی جدید را ترسیم و نام‌گذاری کرد و برای این منظور، رسم سنتی اسطوره‌شناختی را کنار گذاشت و درعوض نام‌های مربوط به تجهیزات علمی و اخترشناسی معاصرش را برگزید. رصدهای هم‌زمان او در دماغه و ژوزف دو لالاند<ref>Joseph de Lalande</ref> در برلین، خط مبنایی طویل‌تر از شعاع زمین فراهم‌ آورد و موجب اندازه‌گیری دقیق اختلاف منظر قمری<ref> lunar parallax </ref> و درنتیجه، فاصلۀ ماه از زمین شد. ''فهرست‌نامۀ ستارگان'' (۱۷۶۳)، اثری شامل همۀ یافته‌های او از نیم‌کرۀ جنوبی است، که حدود ۱۰هزار ستاره<ref>star </ref>، و شماری از خوشه‌های ستاره‌ای<ref>star clusters </ref> و سحابی<ref>nebulae</ref>های درخشان را دربر می‌گیرد.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]