نمایش مبدأ برای ماکسیمیلیان اول (۱۴۵۹م ـ۱۵۱۹)


ماکْسیمیلیان اوّل (۱۴۵۹م‌ـ۱۵۱۹)(Maximilian I)

[[File:38061000.jpg|thumb|ماکْسيميليان اوّل]]

پادشاه آلمان از ۱۴۸۶م و امپراتور امپراتوری مقدس روم از ۱۴۹۳م. پسر امپراتور فردریک سوم (۱۴۱۵ـ۱۴۹۳م) بود. با تلفیق سیاست ازدواج‌های خاندانی و دیپلماسیِ متکی بر تهدیدات نظامی، میراث خاندان هابسبورگ<ref>Habsburg</ref>&nbsp;را افزایش داد. در ۱۴۷۷م با ماری بورگونی<ref>Mary of Burgundy </ref>&nbsp;ازدواج کرد و پس از مرگ او در ۱۴۸۲م، املاک بورگونی را تصاحب کرد. خوانا<ref>Joanna </ref>، دختر فردیناند و ایزابل<ref>Isabella </ref>، را برای پسرش، فیلیپ زیبا<ref>Philip the Handsome</ref>&nbsp;به همسری برگزید و برای گسترش قلمرو هابسبورگ سال‌ها با ایتالیا و مجارستان جنگید. وارث نهایی همۀ این تمهیدات، نوۀ ماکسیمیلیان، شارل پنجم<ref>Charles V</ref>، بود. ماکسیمیلیان خواهان شهرت بیشتر بود و در نوشته‌هایش نیز تا اندازه‌ای این هدف را دنبال می‌کرد. نگارش آثاری در زمینۀ ادبیات شهسواری را تشویق می‌کرد و خود نیز زندگی‌نامۀ خودنوشتی تحریر کرد که شامل اطلاعاتی دربارۀ مسابقات پهلوانی و سلحشوری است. از اومانیست‌های آلمانی مانند ویلیبالت پیرکهایمر<ref>Willibald Pirckheimer </ref>&nbsp;و کُنراد پویتینگر<ref>Konrad Peutinger</ref>&nbsp;(۱۴۶۵ـ۱۵۴۷م) حمایت می‌کرد؛ دانشمندانی مانند اولریش فون هوتِن<ref>Ulrich von Hutten</ref>&nbsp;نیز آثار خود را به او اهدا کردند. احتمالاً به توصیۀ پیرکهایمر بود که امپراتور برخی از کارهای هنری، ازجمله تصویری (از میان تصاویر متعدد) از چهرۀ ماکسیمیلیان، را به آلبرشت دورِر<ref>Albrecht Dürer</ref>&nbsp;سفارش داد. در ایتالیا، ماکسیمیلیان از لوئی دوازدهم (۱۴۶۲ـ۱۵۱۵م)، پادشاه فرانسه، شکست خورد و میلان را به او واگذار کرد. در آلمان با «منشور دائمی<ref>Perpetual Edict</ref>»، در خصوص منع جنگ‌ها و ارتش‌های خصوصی، موافقت کرد، اما در عمل ثابت شد که اجرای آن دشوار است. پیمان بازل<ref> Treaty of Basel</ref>&nbsp;(۱۴۹۹م) به سوئیس استقلال بخشید.

&nbsp;

&nbsp;

----

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:آلمان]] [[Category:امپراتوری روم و بیزانس]]