نمایش مبدأ برای منصوری، ابراهیم (۱۲۷۸ـ۱۳۴۸ش)


{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم منصوری|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۲۷۸ش|تاریخ مرگ=۱۳۴۸ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده ویولن|شغل و تخصص های دیگر=آهنگ‌ساز، سرپرست ارکستر، ردیف‌دان|سبک=|مکتب=|سمت=ریاست ادارۀ موسیقی رادیو|جوایز و افتخارات=|آثار=گردآورنده آثار موسیقی عصر قاجار|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}منصوری، ابراهیم (۱۲۷۸ـ۱۳۴۸ش)<br>
نوازندۀ [[ویولن]]، آهنگ‌ساز، سرپرست ارکستر، ردیف‌دان، و گردآورنده آثار موسیقی عصر [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. موسیقی نظری را در شعبۀ ‌موزیک نظام دارالفنون آموخت و ویولن‌نوازی (و نیز کمانچه‌نوازی) را نزد [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین‌خان اسماعیل‌زاده]] فرا گرفت. از فعالیت‌های گستردۀ ابراهیم منصوری، تأسیس کلاس موسیقی و همکاری با [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]]، تشکیل ارکستر و کنسرت‌های گوناگون، ضبط صفحات گرامافون، ریاست ادارۀ موسیقی رادیو (سه سال)، نت‌نویسی ردیف [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین‌خان اسماعیل‌زاده]]، نت‌نویسی در حدود ۵۰۰ فقره از آثار قدما و ردیف‌های مهجور، تنظیم آثاری از عارف، شیدا، درویش و... برای ارکستر بزرگ و اجرا در رادیو، و نیز ساخت آثاری چند در قالب آهنگ‌ـ‌ترانه، ازجمله «پیام عشق» با کلام [[مسرور، حسین (اصفهان ۱۲۶۷ـ تهران ۱۳۴۷ش)|حسین مسرور]] درخور ذکرند. آثار نت‌نویسی منصوری با گذشت حدود ۴۰ سال از مرگ او هنوز منتشر نشده است.

<br><!--38435200-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]