نمایش مبدأ برای پارکینسون، سیریل (۱۹۰۹ـ۱۹۹۳)


پارکینْسون، سیریل (۱۹۰۹ـ۱۹۹۳)(Parkinson, Cyril)

نویسنده و مورخ انگلیسی. او به مناسبت تحقیقاتش در حوزۀ مدیریت دولتی و بازرگانی شهرت یافت. ''قانون پارکینسون: جست‌وجوی پیشرفت''<ref>''Parkinson’s Law: the Pursuit of Progress''</ref> (۱۹۵۸)، شامل این اظهارنظر می‌شد: «کار آن قدر ادامه می‌یابد تا زمان موجود برای انجام‌دادن آن پر شود». قانون پارکینسون، اول بار به‌صورت مقاله‌ای در ۱۹۵۵ در ''اکونومیست''<ref>''Economist'' </ref> لندن به چاپ رسید، که عمدتاً برپایۀ تجربۀ اداری او در مقام افسر ارتش بود. این مقاله، راهنمایی طنزآمیز در مورد رفتار هیئت رئیسه و شرایط تصمیم‌گیری (یا عدم تصمیم‌گیری) بود و چهرۀ واقعی سازمان‌هایی را نشان می‌داد که بسیار وسیع و غیرمسئول شده‌اند. او می‌گفت که مدیران برای افزایش تعداد کارمندانشان و بالابردن شأن اجتماعی خود، برای یکدیگر ایجاد کار می‌کنند. پارکینسون دومین قانون خود را در کتاب ''قانون و سود''<ref>''Law and the Profits'' </ref> (۱۹۶۰) عرضه کرد و می‌گفت که مخارج همیشه افزایش می‌یابند تا به حد درآمد برسند. پارکینسون در باریزد کاسل در داژم متولد شد، در مدرسۀ سنت‌پیتر<ref>St Peter’s School </ref>، یورک<ref>York </ref> تحصیل کرد. پس از فراغت از تحصیل از کالج امانوئل<ref>Emmanuel College</ref> کیمبریج، درجۀ دکترای خود را در رشتۀ تاریخ از کینگز کالج<ref>King’s College</ref> لندن دریافت کرد. و در دانشگاه‌های معتبر انگلیسی و امریکایی به تدریس پرداخت.

&nbsp;

&nbsp;

<br/> <!--13025100-->

[[Category:اقتصاد]] [[Category:(اقتصاد)اشخاص و آثار]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:مورخان و کتاب های تاریخ]]