نمایش مبدأ برای کلیساهای مستقل


کِلیساهای مستقل (Congregationalism)

نظامی در حاکمیت برخی از کلیساهای پروتستان<ref>protestant

</ref> که در آن کلیساهای محلی در ادارۀ امور خود آزادی عمل می‌یابند. نخستین خودمختاری‌خواهان<ref>Congregationalists </ref> در لندن پاگرفتند و به‌سبب پیروی از رابرت براون<ref>Robert Browne </ref>، که اصول اولیۀ نهضت خودمختاری کلیساهای محلی را در ۱۵۸۰ مطرح کرد، براونیان یا براونیست<ref>Brownist </ref>ها نامیده شدند. آنان در مقابل پادشاه جیمز اول از اولیور کراموِل<ref>Oliver Cromwell </ref> طرفداری و نقش مهمی در تأسیس نیوانگلند<ref>New England </ref> ایفا کردند. در قرن ۱۷ آن‌ها و ازجمله کرامول و بسیاری از مبارزانِ همراهش مستقل‌ها<ref>Independents </ref> نام گرفتند. در ۱۶۶۲ صدها کشیشِ آن‌ها از کلیساهای خود اخراج شدند و تشکل‌های مسیحی جداگانه‌ای تشکیل دادند. در ۱۹۷۲ کلیسای خودمختار در انگلستان و وِیلز با کلیسای پرسبیتری<ref>Presbyterian Church </ref> انگلستان تلفیق شد و کلیسای متحد اصلاح‌شده<ref>United Reformed Church </ref> را تشکیل داد. این کلیسا همچون همتای خود، اتحاد کلیساهای آزاد اسکاتلند<ref>Congregational Union of Scotland </ref>، سیطره‌ای بر کلیساهای منفرد ندارد و نقش آن فقط مشورتی است. اتحادهای مشابهی در کانادا (کلیسای متحد کانادا<ref>United Church of Canada </ref>، ۱۹۲۵) و امریکا (کلیسای متحد مسیح<ref>United Church of Christ</ref>، ۱۹۵۷) به‌وجود آمده است.

&nbsp;

----

[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – مفاهیم و اصطلاحات، دعاها و آئین ها]]