نمایش مبدأ برای ابوالعتاهیه، اسماعیل بن قاسم (۱۳۱ـ۲۱۱ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوالعتاهیه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابواسحاق اسماعیل بن قاسم بن سوید بن کیسان عنزی (عین) جرار|نام مستعار=ابوالعتاهیه|لقب=|زادروز=۱۳۱ق|تاریخ مرگ=۲۱۱ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات عرب|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابوالعَتاهیه، اسماعیل بن قاسم (۱۳۱ـ۲۱۱ق)<br>
<p>(ابواسحاق اسماعیل بن قاسم بن سوید بن کیسان عنزی (عین) جرار، مشهور به ابوالعتاهیه) شاعر عرب. در عین التَمَر در نزدیکی [[کوفه]] به دنیا آمد. از تعلیمات رسمی دینی و ادبی برخوردار نبود، با فروش شعر به صاحبان ثروت و قدرت روزگار می‌گذراند، و همنشین شاعرانی چون [[ابونواس، حسن بن هانی (اهواز ۱۳۰ـ بغداد ۲۰۰ق)|ابونواس]] و ابن حُباب بود. در دورۀ [[مهدی عباسی|مهدی]]، خلیفۀ عباسی، به [[بغداد]] رفت تا بازاری برای فروش اشعار عاشقانه و خمریات خود بیابد. در آن‌جا عاشق عُتبه، از کنیزان خلیفه، شد، اما به وصال نرسید. در عهد [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]]، از دربار دوری جست، به [[زندقه]] متهم و به خشم خلیفه گرفتار شد و به زندان افتاد. برخی روی‌آوردن او را به زهدیات سعی او در رفع اتهام زندقه دانسته‌اند. ابوالعتاهیه به این نوع شعر جانی تازه بخشید و به زبان کوچه و بازار سخن گفت، و از همین‌رو شعرش در میان عوام رواج بسیار یافت. کسانی چون [[ابوالعلای معری، احمد (۳۶۳ـ۴۴۹ق)|ابوالعلای معری]] در صداقت و صمیمیت زهدیات او شک کرده‌اند، و برخی نیز انگیزۀ او را مخالفتش با [[برمکیان]] و هارون‌الرشید دانسته‌اند.</p>
<br><!--11056300-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]